هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای سبک های ارتباطی زوجین در رابطه بین سبکهای دلبستگی ایمن و ناایمن با بخشش در خانواده در زنان متأهل بود. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی مبتنی بر تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان متأهل شهر شیراز بودند. نمونه این جام چکیده کامل
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای سبک های ارتباطی زوجین در رابطه بین سبکهای دلبستگی ایمن و ناایمن با بخشش در خانواده در زنان متأهل بود. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی مبتنی بر تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان متأهل شهر شیراز بودند. نمونه این جامعه آماری به روش نمونهگیری در دسترس، 202 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای سبکهای دلبستگی (بارتولومیو و هوروتیز،1991)، سبک های ارتباطی زوجین (مبلر-نانالی و اکمن، 2006) و بخشش در خانواده (پولارد و همکاران،1998) بود. یافته های حاصل از این پژوهش نشاندهنده آن است که سبکهای دلبستگی پیشبین مستقیم و معنیدار بخشش در خانواده بودند. همچنین سبکهای ارتباطی زوجین نیز توانست بخشش در خانواده را بهطور معنیداری پیشبینی کند. علاوه بر این سبکهای دلبستگی نیز پیشبین معنیدار سبک ارتباطی زوجین بود. درنهایت نتایج بیانگر این بود که سبکهای ارتباطی زوجین توانست در رابطه بین سبکهای دلبستگی و بخشش در خانواده نقش واسطهای ایفا نماید. نتایج حاصل نشاندهنده آن است که سبکهای دلبستگی ایمن و ناایمن و سبکهای ارتباطی زوجین ازجمله متغیرهای تأثیرگذار بر بخشش در خانواده میباشند و لازم است موردتوجه کارشناسان و متخصصان حوزه خانواده قرار گیرند.
پرونده مقاله
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی ذهنآگاهی بر تنظیم هیجانی و بخشش زنان آسیبدیده از خیانت همسر انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون_پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش زنان آسیبدیده از خیانت مراجعهکننده به مراکز بهزیستی شهر بجنورد، در سال 1400 بودن چکیده کامل
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی ذهنآگاهی بر تنظیم هیجانی و بخشش زنان آسیبدیده از خیانت همسر انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون_پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش زنان آسیبدیده از خیانت مراجعهکننده به مراکز بهزیستی شهر بجنورد، در سال 1400 بودند که از میان آنها تعداد 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس بهعنوان نمونه انتخاب و بهصورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جایدهی شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه 60 دقیقهای درمان ذهنآگاهی قرار گرفت و گروه گواه تا پایان پژوهش مداخلهای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای بخشش ری (2001) و تنظیم هیجان گرانفسکی و کرایج (2006) بود. دادههای پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و استفاده از نرمافزار spss نسخه 24 تجزیهوتحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان ذهنآگاهی بر تنظیم هیجانی و بخشش زنان آسیبدیده از خیانت همسر اثربخش است (05/0>P). با توجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت که درمان ذهنآگاهی عامل مهم و تأثیرگذاری بر افزایش تنظیم هیجانی و بخشش زنان آسیبدیده از خیانت همسر میباشد.
پرونده مقاله